ՀԱՑԱԴԵՂ ՄԵԾ - ԱՆՆԻ ՄԵԾ - ՆԱՆԽՈԻ ՄԵծ - АММИ БОЛЬШАЯ

Միամյա կամ երկամյա խոտաբույս է, պատկանում է նեխուրազգիների ընտանիքին, բարձրությունը 150 սմ է: Արմատն առանցքային է, թույլ ճյուղավորված, սակավատերև, սնամեջ: Տերևները երկակի կամ եռակի կտրված բներով, բավական լայն, նշտարաձև, եզրերն ատամնավոր, ծաղկաբույր բարդ հովանոց է, 50-ից ավելի ճառագայթներով: Ծաղիկները մանր են, ծաղկաթերթերը` սպիտակ: Պտուղը կազմված է երկկիսապտուղներից, ծաղկում է հուլիս-օգոստոս ամիսներին: Պտուղը հասունանում է օգոստոս-սեպտեմբեր ամիսներին:
Քիմիական բաղադրությունը: Պտուղը պարունակում է մի շարք ֆուրոկումարիններ, փսորալենի խմբից` բերգապեն, քսանտոտոքսին, իզոիմպերատորին, մարմեզին և մարմեզինին:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործել են տերևներն ու սերմերը:
Հայկական բժշկության մեջ հացադեղն օգտագործել են ջրգողության, լյարդի բորբոքային հիվանդությունների, ճիճվակրության, միզաքարային հիվանդության, ճարպակալման բուժման համար: Հացադեղի տերևներն աղալ, քամել և մզվածքից օրը 3 անգամ ուտելուց 20 րոպե հետո, 1-ական թեյի գդալ խմել` ջրգողության, միզա-քարային հիվանդության, լյարդի և ստամոքսի բորբոքային հիվանդությունների բուժման համար: Մզվածքից կարելի է թրջոցներ դնել կոպերի վրա` ուռուցքները և բորբոքումները բուժելու համար:
Հացադեղ մեծը հակացուցված է պալարախտի, հղիության և արյան բարձր ճնշման բարձրացման ժամանակ:
Ըստ Ամիրդովլաթի, հացադեղ մեծի հակաթույնը մեղրն ու վայրի բակլան են: