ԿԱԿԱՉ - PAPAVER - МАК

Պատկանում է կակաչազգիների (Papaveraceae) ընտանիքին։ Տարբեր տեսակի կակաչների հայրենիքը տարբեր է. ինչպես օրինակ` արևելակակաչինը (P. orientalis L.) Հայաստանն է, սիբիրականինը (P. alpinum var. nudicaule) Սիբիրն է, (դա ալպիական կակաչի սովորական այլատեսակն է), քնաբեր կակաչինը (P. somniferum hybrid bum) Իրանն է, դաշտային կակաչինը (P, Rhoeas L.) Եվրոպան և Միջին Ասիան է։ Կակաչները ունեն և միամյա, և` բազմամյա տեսակներ։ Միամյաներից են հետևյալ միաթերթ և բազմաթերթ տեսակներն ու տարատեսակները` քնաբեր կամ սովորական կակաչ (P, somniferum L.), դաշտայինը (P, Rhoeas L.) իր Շիրլի-(Shirley) տարատեսակով, քաջվարդանման բազմաթերթ կակաչ (P. paeoniilorumfl pi.), կակաչ վարդկակաչանման (P. glaucum Boiss) մուգ կարմիր, փայլուն ծաղիկներով, մերկացողուն - սիբիրական կակաչինը (P. nudicaule L.) նարնջագույն, սպիտակ, դեղինծաղիկներով։ Կակաչների տեսակների թիվը հասնում է 52-ի, որոնցից մոտ 30֊ը բազմամյաներ են։ Դրանց որոշ մասը աճում են մեր երկրի հարավային մասերում։ Հայաստանի մարգագետիններում, լեռնալանջերում և այլ վայրերում աճում է արևելակակաչը։ Ցողունի բարձրությունը հասնում է մոտ 90 սմ: Ամբողջ բույսը պատած է կոշտխավով։ Բույսի ներքևի մասի տերևները խոշոր են, փետրաթև կտրվածքներով։ Ծաղիկները խոշոր են 10—12 սմ տրամագծով, լինում են վարդագույն և վառ կարմիր։ Բույսը ծաղկում է մայիս - հունիս ամիսներին։ Սերմերը շատ մանր են, այդ պաաճառով ցանելիս պետք Է խառնել ավազի հետ։ Բարենպաստ պայմաններում ծլում են 8—10 օրվա ընթացքում։Ծլունակությունը պահպանում են 3—4 տարի։ Սերմնատուփում պարունակվում Է մոտավորապես 32000 հատիկ։ Կաչկաչներին իրենց լիաթերթ և միաթերթ բազմազան գույներ ունեցող ծաղիկների շնորհիվ, կարելի Է դասել լավ ծաղիկների շարքին,որոնց միակ թերությունն այն Է, որ ծաղիկը ծաղկած վիճակում թփի վրա երկար չի դիմանում` 2—3 օր և թեթև քամուց պսակաթերթիկները պոկվում են։ Բույսի ծաղկման տևողությունը տևում Է 2—3 շաբաթ։ Ծաղկման տևողությունը հնարավոր Է մի փոքր ավելացնել, եթե ծաղկաթափ եղած կոթուններն անմիջապեսկտրել, հեռացնել և թույլ չտալ, որ բույսի վրա սերմերը հասունանան։ Ծաղկման ժամանակաշրջանը հնարավոր Է երկարացնել, եթե ցանքը կատարվի մի քանի ժամկետներում։ Ցանքը պետք Է կատարել հետևյալ կերպ շարքերով բնացան, այն հաշվով, որ միջբնային և միջշարքային տարածություններում հնարավոր լինի ևս մեկ կամ երկու անգամ ցանք կատարել։ Միամյաների թփերը ծաղկելուց հետո չորանում են. ուստի դրանց տեղերում հնարավոր Է նորից ցանք կատարել, իհարկե հողը թարմացնելուց հետո: Միջբուսային տարածությունը արվում Է 15—30 սմ, միջշարքայինը մի փոքր ավելի։ Կակաչը ցրտից չի վախենում, այդ պատճառով ցանքը կարելի Է կատարել աշնանը կամ վաղ գարնանը բաց գրունտում։ Կակաչները ջերմատնում կամ ջերմոցում ցանել չի կարելի, որովհետև դրանք վերատնկման չեն դիմանում` չորանում են։ հողի նկատմամբ պահանջկոտ չեն, սակայն լավ են աճում խոր մշակված հողերում։ Ջրի նկատմամբ նույնպես պահանջկոտ չեն, սիրում են արևոտ տեղ։