ԱՆԻՍՈՆ – АНИС

Միամյա խոտաբույս Է, պատկանում է հովանոցազգիների ընտանիքին: Արմատը սպիտակ Է, ուղիղ փնջավոր: Անիսոնի ցողունը կլորավուն Է` մինչև 60 սմ բարձրությամբ, ուղղաձիգ, ակոսավոր, խիստ ճյուղավորված: Ներքին ճյուղերի տերևները երկարակոթուն են, ամբողջական, մեջտեղինը` կտրտված եզրերով, կարճակոթուն, վերևի տերևները` եռատված, գծավոր շերտերով: Շաղիկները հավաքված են բարդ հովանոցում, որը կազմված Է 15 փոքր հովանոցիկներից, որոնցից յուրաքանչյուրը պարունակում է երկու փոքր սպիտակ ծաղիկներ: Պատիճը միատերև է կամ առանց տերևի: Պտուղները գորշամոխրագույն են, ձվաձև, թեթևակիորեն ներքև հակված, պտղամանները կազմված են երկու կիսապտղամաններից: Անիսոնը ծաղկում է հունիս-հուլիս ամիսներին:
Քիմիական բաղադրությանը: Անիսոնի պտուղները պարունակում են եթերային յուղ, անիսոնային ալդեհիդ, անիսկետոն, անիսոնային սպիրտ, անիսոնաթթու և ճարպայուղեր:
Օգտագործման եղանակները: Բժշկության մեջ օգտագործել են անիսոնի արմատները և վերգետնյա մասն ամբողջությամբ:
Հայկական բժշկության մեջ անիսոն օգտագործվել է տեսողության վատացման, ծննդաբերած կանանց կաթի քչացման, բերանի չորության, ստամոքսի խանգարման, լյարդի և փայծաղի կենսագործունեության խանգարման, թոքային հյուսվածքի հիվանդությունների, ուռուցքների բուժման համար:
1. Անիսոնի ցողունը տերևների հետ միասին աղալ, ապա քամել և մզվածքից օրը 3 անգամ 2-ական կաթիլ կաթեցնել աչքերի մեջ՝ տեսողության վատացման բուժման համար:
2. Անիսոնի սերմերը չամիչի հետ միասին ծեծել ու մեղրով շաղախել և օրը 3 անգամ 1-ական ճաշի գդալ ուտել` բերանի չորության, լյարդի և փայծաղի կենսագործունեության խանգարման, թոքային հյուսվածքների բորբոքումների բուժման համար:
3. Անիսոնի արմատն աղալ, քամել և ստացված մզվածքից օրը 3 անգամ 50-ական գ խմել` լեղաքարային և միզաքարային հիվանդությունների բուժման համար (ըստ Ամիրդովլաթ Ամասիացու): Անիսոնի փոխարինողը սամիթի սերմն է, իսկ հակաթույնը` նեխուրն է: